جام جهان نما

مقایسه 3 فرمت تصویری مناسب

هر چه بیشتر در دنیای تصویر غرق می‌شویم، نوع ابزارهایی که می‌شود فایل‌ها را با آنها ذخیره کرد، بیشتر می‌شود. در این میان فرمت‌های JPG ،PNG و GIF طرفداران بیشتری دارند. اما چه چیز آنها را از هم متمایز می‌کند؟

یکی از دلایل محبوبیت زیاد این ابزارها، همخوانی کامل آنها با مرورگرهای مدرن، اینترنت پرسرعت و برطرف‌کردن نیازهای اکثر کاربران است.

فرمت JPG

این فرمت را که گروه Joint Photographic Experts Group تشکیل داده‌، تقریبا به استانداردی برای عکاسان حرفه‌ای تبدیل شده است. فرمت JPG مانند متد زیپ در فایل‌ها که تکرار در یک فایل را حذف می‌کند تا فایل کوچکتر شود، تصویر را با کاهش بخش‌های مختلف آن، به بلوک‌های همانندی از پیکسل‌ها (یا کاشی‌ها)‌ تبدیل کرده و اندازه آن را کاهش می‌دهد.

تصاویر JPG به‌ دلیل فشرده‌سازی بسیار بالا(از نصف تا یک‌صدم)، در اینترنت به یک عرف تبدیل شده‌اند. به‌خصوص در زمان اینترنت دیال‌آپ، تصویر JPG تنها راه‌حلی بود که می‌شد از طریق آن تصاویر را منتقل کرد.

فشرده‌سازی به ‌روش JPG عوارض جانبی‌ای هم دارد به این ترتیب که کاهش حجم، باعث افت کیفیت دائمی آن می‌شود چنان‌که نمی‌توان دوباره تصویر را به حالت باکیفیت قدیم برگرداند.

این روش برای ذخیره فایل‌های هنری مناسب نیست چراکه حتی بالاترین کیفیت JPG نیز به‌صورت فشرده است و ظاهر تصویر را عوض می‌کند، هر چند این تغییر اندک باشد. این فرمت برای تصاویری که در آنها متن، خطوط نازک یا حاشیه‌های تیز وجود دارد هم مناسب نیست و معمولا مشاهده این تصاویر با این فرمت مشکل خواهد بود. همچنین اگر یک فایل JPG چندبار ذخیره شود، به مرور از کیفیت اصلی آن کاسته می‌شود.

فرمت GIF

گیف مانند JPG، فرمتی قدیمی است که در اصل برای کاربرد در اینترنت به‌وجود آمد و نه استفاده در عکاسی. گیف مخفف عبارت Graphics Interchange Format است و سیستم فشرده‌سازی آن از نوع بدون اتلاف LZW است که در فرمت TIFF نیز به ‌کار می‌رود. این فناوری زمانی به ‌دلیل ادعاهای فراوان در زمینه حق مالکیت آن، بسیار مورد بحث بود و پس از پایان این بحث و جدل‌ها، به یک فرمت عادی تبدیل شد.

گیف به‌صورت پیش‌فرض یک فایل 8 بیتی است و تنها می‌تواند 256 رنگ را در پالت رنگی خود قرار بدهد. البته این 256 رنگ می‌توانند از RGB وارد آن شوند. به این ترتیب یک تصویر سیاه و سفید می‌تواند لایه‌های بیشتری از رنگ خاکستری بجز سیاه و سفید را در خود داشته باشد.

تصاویر گیف علاوه بر پشتیبانی از شفافیت، از انیمیشن نیز پشتیبانی می‌کنند، هر چند که هر فریم آنها نمی‌تواند بیشتر از 256 رنگ داشته باشد.

اگرچه این فرمت مانند JPG زمان زیادی نمی‌برد، اما تبدیل عکس به فرمت 8 بیت، باعث می‌شود بخش زیادی از رنگ‌های آن از بین رفته و در نتیجه تصویر واضحی ایجاد نشود. با این وجود گاهی اوقات از این تکنیک برای دادن جلوه ویژه به عکس استفاده می‌شود.

همچنین به ‌دلیل خاصیت غیراتلافی فرمت گیف، می‌توان از آن برای ذخیره تصاویر حاوی متن استفاده کرد. البته برای عکاسی و ایجاد بانک عکس از این فرمت استفاده نمی‌شود. از طرفی به دلیل محدودیت در پالت رنگی این فرمت، تصاویر خروجی آن حجم کمتری نسبت به فرمت JPG دارند، اما در تصاویر بزرگتر، سیستم فشرده‌سازی JPG بر پالت محدود گیف، برتری دارد.

فرمت PNG

در زمان بحث‌های داغ و مذاکرات جنجالی پیرامون حق مالکیت فرمت GIF، فرمتی باز با عنوان PNG تولید شد که از سیستم فشرده‌سازی LZW استفاده می‌کرد و با مرورگرهای مدرن هم کاملا سازگار بود. این فرمت تمام قابلیت‌های فرمت گیف را دارد، با این تفاوت که از سیستم‌های رنگی 24 بیت نیز همانند JPG پشتیبانی می‌کند.

فشرده‌سازی تصاویر بدون از دست‌رفتن اطلاعات و پشتیبانی از شفافیت چند لایه، از ویژگی‌های این فرمت است. البته این فرمت توسط مرورگرهای قدیمی‌ پشتیبانی نمی‌شود.

این فرمت نسبت به دیگر فرمت‌های معرفی‌شده، حجم بیشتری اشغال کرده و اطلاعاتی در خود ذخیره می‌کند که شاید مفید نباشند. بسته به نیاز، می‌توان از فرمت 8 بیتی آن نیز استفاده کرد. با مقایسه این فرمت با فرمت JPG در زمینه عکاسی، می‌توان دریافت که JPG با کمترین میزان اتلاف داده‌ها، حجم کمتری نسبت به این فرمت می‌گیرد.

به‌طور خلاصه، این فرمت برای پیاده‌سازی شفافیت تا چندین سطح مناسب بوده و ساختار غیراتلافی آن نیز در فایل‌های کوچک بسیار مفید است. در فایل‌های بزرگ، اگر نیاز به حفظ 100 درصدی داده‌ها نیست، JPG گزینه بهتری است. GIF نیز امروزه تنها برای انیمیشن در وب به‌کار می‌رود و کاربرد خاص دیگری ندارد.